[8 dokumenata] Biblioteka Sarajeva je javna kulturna ustanova koja je, kao i većina drugih biblioteka u Sarajevu, nastala u godinama nakon Drugog svjetskog rata, kada se intenzivnije pristupilo osnivanju javnih narodnih biblioteka i čitaonica. Naravno, biblioteke u Bosni i Hercegovini egzistirale su i mnogo ranije, vjerovatno još u doba bosanske samostalnosti, ali to su uglavnom bile privatne kolekcije bogatih porodica i biblioteke koje su se nalazile u dvorovima velikodostojnika, ili su bile smještene pod okrilje samostana i manastira. Sačuvana je tek nekolicina zapisa iz kojih se da naslutiti postojanje organizovanijih zbirki tog vremena, ali je, nažalost, malo tragova koji govore o najstarijim čuvarima pisane riječi na ovim prostorima.
Za vrijeme Osmanskog carstva i Austro-ugarskog perioda, dolazi do znatnijeg osnivanja biblioteka. Prve veće kolekcije knjiga i biblioteke formiraju se najprije u sklopu vjerskih institucija (Franjevački samostan u Fojnici – prva polovina XIV vijeka; Gazi Husrev-begova medresa u Sarajevu – 1537.; Manastir Žitomislić kod Mostara – 1563.; i dr.), a kasnije i pri školama, te kulturno-prosvjetnim društvima („La Benevolencija“ – 1892.; „Napredak“ – 1902.; „Prosvjeta“ – 1902.; „Gajret“ – 1903.; itd.). Sa Prvim svjetskim ratom (1914–1918) prekinute su mnoge kulturne i prosvjetne aktivnosti u Bosni i Hercegovini. To se, nažalost, odrazilo i na bibliotekarstvo, pa je veliki broj biblioteka u Kraljevini Jugoslaviji djelimično ili potpuno prestao sa radom. Istina, i u ovom periodu bilo je otvaranja manjih ili većih biblioteka, ali je prava ekspanzija bibliotekarstva nastupila tek u kasnijim godinama.
Razvoj modernog bibliotekarstva i javnih biblioteka, u pravom smislu te riječi, doživio je svoj procvat u ranom periodu socijalističke Bosne i Hercegovine (1945). Neodvojive od tadašnjih društvenih prilika i pod upravom narodnih odbora, sindikata, narodnog fronta, omladinskih i sličnih organizacija, ove biblioteke predstavljale su istovremeno i važne ideološke i političke centre. Ipak, to nije umanjilo njihovu osnovnu funkciju i doprinos u kulturnom i obrazovnom razvoju grada i ovdašnjeg stanovništva.
